Günah demektir. Çoğulu zünûb'tur. Günah işleyen kimseye müznib denir. Akıbeti kötü olan her söz ve fiil, zenbtir. Zenb, ism, cürm ve ma'siyet kavramları ile eş anlamdadır.
Kur'ân'da zenb kavramı, 37 yerde geçmiş ve Allah'ın âyetlerini yalanlamak, inkâr etmek (Enfâl, 8/52, 54), itâatsizlik etmek (Mâide, 5/49), büyüklenmek (Ankebût, 29/39-40), Allah'a ortaklar koşmak (şirk) (Mâide, 5/18), zina etmek, iftirada bulunmak (Yûsuf, 12/23,29), adam öldürmek (Şû'arâ, 26/14), insanlara kötülük yapmak (Yûsuf, 12/97), Allah yolunda cihattan geri kalmak (Tevbe, 9/102) gibi yasaklanan, haram ve kötü olan her türlü inanç, söz, fiil ve davranışlar zenb olarak ifade edilmiştir. Helâk edilen, cezalandırılan fert ve toplumların zenbleri yüzünden helak edildiği, cezalandırıldığı bildirilmiştir (En'âm, 6/6; Ankebût, 29/40).
Küçük, büyük bütün günahlar zenbtir. Zenb sahiplerinin, bundan kurtulmak için Allah'tan bağış, af istemeleri gerekir. Çünkü Allah bütün zenbleri bağışlayan ve affedendir (Âl-i İmrân, 3/135; Zümer, 39/53; Mü'min, 40/3). Günahlarının bağışlanması için af ve mağfiret dileyenler övülmüştür (Âl-i İmrân, 3/16, 143, 193).
Günaha zenb denilmesi, insanı hayırdan, sevaptan, yüksek derecelerden geri bıraktığı, sonunda rezil ettiği içindir. Kelimenin aslında, bu anlam vardır. Bu yüzden kuyruğa, bir şeyin sonuna zeneb, hisse, nasîbe ve zenûb (Zâriyât, 51/59) denir. (İ.K.)
alıntı
Kur'ân'da zenb kavramı, 37 yerde geçmiş ve Allah'ın âyetlerini yalanlamak, inkâr etmek (Enfâl, 8/52, 54), itâatsizlik etmek (Mâide, 5/49), büyüklenmek (Ankebût, 29/39-40), Allah'a ortaklar koşmak (şirk) (Mâide, 5/18), zina etmek, iftirada bulunmak (Yûsuf, 12/23,29), adam öldürmek (Şû'arâ, 26/14), insanlara kötülük yapmak (Yûsuf, 12/97), Allah yolunda cihattan geri kalmak (Tevbe, 9/102) gibi yasaklanan, haram ve kötü olan her türlü inanç, söz, fiil ve davranışlar zenb olarak ifade edilmiştir. Helâk edilen, cezalandırılan fert ve toplumların zenbleri yüzünden helak edildiği, cezalandırıldığı bildirilmiştir (En'âm, 6/6; Ankebût, 29/40).
Küçük, büyük bütün günahlar zenbtir. Zenb sahiplerinin, bundan kurtulmak için Allah'tan bağış, af istemeleri gerekir. Çünkü Allah bütün zenbleri bağışlayan ve affedendir (Âl-i İmrân, 3/135; Zümer, 39/53; Mü'min, 40/3). Günahlarının bağışlanması için af ve mağfiret dileyenler övülmüştür (Âl-i İmrân, 3/16, 143, 193).
Günaha zenb denilmesi, insanı hayırdan, sevaptan, yüksek derecelerden geri bıraktığı, sonunda rezil ettiği içindir. Kelimenin aslında, bu anlam vardır. Bu yüzden kuyruğa, bir şeyin sonuna zeneb, hisse, nasîbe ve zenûb (Zâriyât, 51/59) denir. (İ.K.)
alıntı
