Zevî sahip; kurbâ ise, yakınlık, akrabalık demektir. Terkip olarak zevi'l-kurbâ, yakın akraba anlamına gelir. Buna karîb, (çoğulu akraba) de denir. İnsanın rahim ve nesep cihetiyle yakınına verilen bir isimdir. Zevi'l-kurbâ, Kur'ân'da zi'l-kurbâ (Nisâ, 4/36) ve ülî'l-kurbâ (Nûr, 24/22), el-akrab (çoğulu el-akrabûn ve el-akrabîn) (Nisâ, 4/7, 135) olarak da ifade edilmiştir. Bu tabirler de aynı anlamdadır. Kur'ân'da yakın akrabaya iyilik yapılması (Bakara, 2/83) ve haklarının verilmesi (İsrâ, 17/76) emredilmektedir. (İ.K.)
alıntı
alıntı
