Ahmet Selçuk İlkan Şiirleri

[kaptan-8]

Dedikodu

O ağlamazdı
Ağlattılar!
Önce gözlerini çivilediler boşluğa
Ve kulaklarını çaldılar
Ne varsa ne yoksa
Bir bir anlattılar.

'sevmiyordu' dediler
Aldattılar
Ümitlerini, hayallerini
Özlemlerini, rüyalarını
Parça parça
Kopardılar! ..

Sonra unutulduğuna, terkedildiğine
İnandırdılar.
Dudaklarını ısırdı zavallı
Yumrukladı masayı olanca hıncıyla
Ve kalktı yerinen gitti o gidiş
Sevdiğinden
Ayırdılar...



Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

Doğrudur

''Kendilerini hep ''çok'' bizi hep ''yok'' saydılar.
Ve sonra kuyruklu bir yıldız gibi kaydılar, kayboldular...''


Doğrudur
Bu hayattan
Bu dünyadan
Ezginliğim
Bezginliğim
Doğrudur!

Doğrudur
Bu üç günlük sevdalara
Sözüm ona yılın aşklarına
Böylesine yalanlara dolanlara
Önümüzde olanlara
Arkamızdan çalanlara
Bizi böyle yakanlara
O kör gözle bakanlara
Melek yüzlü yılanlara
Nefretim
Doğrudur!

Doğrudur
Vur patlasın çal oynasın gecelere
Gözyaşımıza gülenlere
Kalbini cebinde unutup gezenlere
Bu vurdum duymazlara
Bu şiirsiz şarkılara
Bu asrın hatası bestelere güftelere
Kendisinden başkasına yar olmayan şairlere
Böylesine yazanlara çizenlere
Cümle uyur gezerlere
Hayretim
Doğrudur!

Bu nasıl bir tiyatro
Bu nasıl bir komedi
Kim dedi? Ne dedi? Nasıl dedi?
Kim kimi havuza itti
Kim kimi bir çıtır için terketti
Tutturmuş gidiyor
Bir ele vole - güle vole - tele vole
Oysa kalemizde hep çile vole
Bu ne hazin bir gerçek
Bu nasıl bir ateşten gömlek
Baştan başa acı
Baştan başa yabancı
Kendi yurdumda gurbetim
Doğrudur!

Ah benim dolar yeşili gözlüm
Ah benim gece kuşum
Ah benim rüzgar gülüm
Seni de şiirlerim gibi
Parça parça kopardılar benden
Ne sana
Ne bana
Ne de uykusuz gecelerime acımadılar
İşte bu yüzden
Bu yüz karası günlere
Bu kendi ellerimizle yazdığımız kadere
Cinnetim
Doğrudur!

işte o gün-bugündür
Kadın gibi kadına
Adam gibi adama
Hasretim
Doğrudur!




Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Doğum Gününde

Kimbilir ne kadar güzelsin bugün
Benden uzaklarda doğum gününde
Hatırla ne kadar mutluyduk canım
Seninle geçen yıl doğum gününde

Kim derdi sonu bu öyle bir aşkın
Belki kurumuştur çoktan gözyaşın
Kutlu olsun sana bu yeni yaşın
Bana da sensizlik doğum gününde

Benim için bir mum yaktın mı bilmem
Camlardan yollara baktın mı bilmem
Ah burada olsa dedin mi bilmem
Yoksa unuttun mu doğum gününde

Kimbilir kiminle kesildi pasta
Bir dilim düşmez mi bu eski dosta
Sen sevinç içinde ben ise yasta
Senden uzaklarda doğum gününde

Elbette kuş olup gelmek isterdim
Ben de yanağından öpmek isterdim
Seni bir kez daha görmek isterdim
Alkışlar içinde doğum gününde


Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

ELDE VAR İNSAN

Ne varsa gördüğün hayattan yana
Bulan da insan ahh- yıkan da insan
Bu dünyada başka suçlu arama
Yapanda insan ahh bozan da insan

Bir düşün yıllarca taptıklarını
Uğrunda hesapsız yaptıklarını
Bir topla bir çıkar aldıklarını
Verende insan ahh- çalan da insan

Sen bensin -ben senim yabancımız yok
Kendimizden başka yalancımız yok
Ne acı kimseye inancımız yok
Seven de insan ahh söven de insan


Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

Elfidam

Sarı yaprakları saçlarında beliren hüzünlü bir sonbahar Yaşıyor istanbul gönülde...
Dışarda kopuk bir kalabalık hırıltısı duyulur.
Kimisi batık hayattan, kimisi asparagadan dem vuruyor...
Ve sen aklımdasın yine ansız amansız...
Bir zaman seçiyorum gelmiyorsun beklemek boş.
Sen gelmesende artık yalnız değilim yalnızlık zor geliyor...
Çünkü içimde yalnızlığa doymuş bir şehir büyüyor.elfida...



Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

Elimde Bir Sigara

Elimde bir sigara
Bir o yanar bir de ben
Düşmüşüm dört duvara
Bir o susar bir de ben

Aylar var görmeyeli
Değmez elime eli
Uzakta bir sevgili
Bir o ağlar bir de ben

Çatlamış sabır taşım
Bir alev her gözyaşım
Ah benim dertli başım
Bir o döner bir de ben

Bu aşkın tek gerçeği
Asla yok geleceği
Yüreğim kan çiçeği
Bir o kanar bir de ben.


Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

ERKEKLER HEP YALNIZ AĞLAR

Günlerdir sınırında yaşıyoruz aşkın
Günlerdir uçurumunda
Bu kaçıncı atışım kendimi
Kollarından yalnızlığa
Bu kaçıncı dargınlık
Bu kaçıncı barışma
Belli ki
Sensizliğe sürgün artık bu gözler
Sensizliğe sürgün bu dudaklar bu eller
Şimdi yorgun bir çınar gibi kalbim
Artık sana değil
Sensizliğe yaslanacağım
Hoşçakal güz çiçeğim hoşçakal
Seni artık
Göz yaşlarınla ıslanmış
Yastıklara bırakacağım

Oysa yıllarca
Yemyeşil bir orman köyünde sakladım gözlerini
Dağ başlarında çoban ateşleri yaktım üşümeyesin diye
Ellerine kör gecelerin karanlığında sarıldım
Ve haykırdım
En dipsiz kuyulara adını
Ezberlettim seni kurtlara-kuşlara
Sense beni sokaklara vurdun
Ve en zehir şarkılara

Bilirsin
Rüzğara bıçak
Yağmura ateş
Buluta kurşun işlemez
Sende öylesine vurdun ki beni
Artık bana
Hiçbir acı kar etmez

Neylersin
Önce melekler terk etti bizi
Sonra masmavi düşler
Öpüşler- gülüşler-çiçekler
Büyüsü kalmadı artık kavuşmaların
Bundan böyle
Bizi her köşede
Bambaşka bir cehennem bekler

Sen de bundan böyle
İçi boş şarkılarla avut kendini
En ucuz aşklarla yıka kirli ruhunu
Açılırsın
Taşlar yosuna sarılır bilirsin
Sarmaşıklar duvarlara
Geceler karanlığa
Sende yalnızlığa sarılırsın
Ve kadınsın
Ağlayabilirsin gönlünce
Göz yaşların pınarlar misali çağlar
Unutma ki erkeğim ben
Ve erkekler hep yalnız ağlar.


Ahmet Selçuk İLKAN

 

[kaptan-8]

EY ACILARIMIN BAŞKENTİ

Ey acılarımın başkenti
Ey gecelerimin cinneti
Öyle kolay olmayacak gidişin
Daha ilk adımında sendeleyeceksin
Bir yangın yayılacak parmak uçlarından
Bu şehrin buz tutmuş taş duvarlarına
Göreceksin
Gezdiğin bütün sokaklarda
Düşlerim takılacak ayaklarına
Titreyeceksin

Ey hayallerimin kaçağı
Ey gönlümün sustalı bıcağı
İlk darbeyi hatıralar saplayacak sırtına
Bütün şarkılara küseceksin
Sahipsiz mezarlarda bulacaksın ikimizden kalanı
Ve bir duvar gibi çarpacak kimsesizliğin yüzüne
İrkileceksin

Ey yalnızlığımın miladı!
Ey uykularımın celladı!
Önce kendi yalanların hançerleyecek seni
Sonra 'keşke'lerin
Bir kar yangınında buzlar misali çözüleceksin
Gözlerinden kara yağmurlar gibi dökülecek pişmanlığın
Tükeneceksin...

Ey çığlıklarımın sireni!
Ey ömrümün kara treni!
Köhne bir istasyonda
Tek kanatlı bir kuş konacak omuzlarına
Kırdığın bir kalbi bırakacak avuçlarına
Şaşıracaksın
İşte bu son durağı olacak kaprislerinin
Delik deşik bir hasretle düşeceksin kaldırımlara
Ellerin bile el vermeyecek sana
Ayakların çoktan çekip gitmiş olacak
Gözlerin en uzak yıldızlara takılacak
Yıkılacaksın
Bir sen bir de o taş kalbin
Kalacak sokak ortasında
Kaderinse yaşlı bir çöpçünün yorgun ellerinde
Ağlayacaksın
Belki biraz geç olacak ama
İşte o gün....
Kimi kaybettiğini anlayacaksın....


Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Eylül Bakışlım

Baharda gelmedin yazda gelseydin
Ah benim hazanım eylül bakışlım
Nasıl sevdiğimi sen de bilseydin
Ah benim hazanım eylül bakışlım

Kaderimi baştan çizemez miydin
Bu kördüğümü sen çözemez miydin
Daha önceleri gelemez miydin
Ah benim hazanım eylül bakışlım

Kaç gece terk ettim kaç sabah koştum
Seninle doluydum sensiz bomboştum
Geç olsa da aşkı sende bulmuştum
Ah benim hazanım eylül bakışlım

Kalbim sarıl diyor aklımsa bırak
Gönlüm hep seninle ellerim uzak
Sen yolun başında ben de son durak
Ah benim hazanım eylül bakışlım.


Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

EZBERLEMİŞİM

Hayatta ne varsa acıdan yana
Su gibi içmişim ezberlemişim
Ne dersler almışım hasretten yana
Kendimden geçmişim ezberlemişim

Ezbere bilirim ayrılıkları
Ezbere bilirim yalnızlıkları
Söyletmeyin bana o şarkıları
Dağlara yazmışım ezberlemişim
Kanımla yazmışım ezberlemişim

Yolcusu olmuşum ne gurbetlerin
Şairi olmuşum ne hasretlerin
Sırtıma vurulan ihanetlerin
Resmini kalbime mühürlemişim
Tepeden tırnağa ezberlemişim.


Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Fenerli Sokak

Fenerli Sokak'ta gün altıda batar
Bir başka renge bürünür Fenerli Sokak
Fenerli Sokak'ta bütün adamlar
Konuşurlar benim gibi hep susarak
Seni Fenerli Sokak'ta bekliyorum.

Yağmurlar yağmaya görsün
Meyhanelerde cümbüş
Sen orada kimleri görürsün
Ben gibi sevdaya tutulmuş, düşmüş
Seni Fenerli Sokak'ta bekliyorum.

Kesilir çocuk sesi, kadın sesi
Fenerli Sokak'ta yanınca ışıklar
Benim gönlümde bir sarhoş neşesi
Bana ümitler taşır bu sakin akşamlar
Seni Fenerli Sokak'ta bekliyorum.

Dönemem bir adım geriye
Biraz ötede belki sen varsın
Boşver aldırma sen hiç kimseye
Yolun düşerse beni meyhanede ararsın
Seni Fenerli Sokak'ta bekliyorum

Biraz da seninle dolaşalım bu sokağı
Aşkımı kaldırımlardan, parke taşlarından sor
Tanımaz gözlerim senden daha uzağı
Sensiz olmak senle olmaktan da zor
Seni Fenerli Sokak'ta bekliyorum.

Seni Fenerli Sokak'ta bekliyorum
Gönlüm Ümit pınarı, yüreğim sabır taşı
Bugün olmazsa yarın geleceksin biliyorum
Seneler silemeyecek asla bu aşkı
Seni Fenerli Sokak'tan daha çok seviyorum...


Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

Gacikmiş Borç

Adana'ya bir gün yolun düşerse
Beni bitpazarında ara
Bil ki anıları bir sandığa koyup
Haraç-mezat satıyorumdur
Sana yazdığım şiirleri
Bir kadeh şaraba değişiyorumdur

Berlin'e yolun düşerse bir gün
Metrolarda beni ara
Kayıp çocuklar gibi ağlıyorumdur
Adını duvarlardan siliyorumdur

İstanbul'a yolun düşerse bir gün
Kadıköy'de beni ara
Ben de seni arıyorumdur
Sevdiğimi söyleyecektim sana
Seni bekliyorumdur



Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

GEL

'Gelmezsen yeminli gülmez talihim
Senin ellerinde ölüm tarihim'

Geçmiş zamanları sildim takvimden
Sana ayarladım bütün saatleri
Sana hazırladım bütün yarınları
Gel!

Bütün papatyalı sokakları sereceğim ayaklarına
Bütün gecelere bembeyaz elbiseler giydireceğim
Bir yastık gibi hazır kollarım ipek uykularına
Gel!

Gözlerim tetikte dönüşünü bekliyor
Ellerim sana yaşanmamış mutluluklar örüyor
Bir kuş gibi bırakacağım kalbimi avuçlarına
Gel!

Dudaklarında dudaklarımın tuzu
Bakışlarında yüreğimin buzu
Ayak sesinde mutluluğun dizi çözülsün artık
Gel!

Çoktan tutuşmaya hazır seninle
Bu can bu beden bu yürek yangını kül
Kapıda zil masamda mum vazomda gül
Seni bekliyor
Gel!

İçimde bir telaş bir heyecan bir düğün
Sevinçten ölmezsem eğer döndüğün gün
Seninle yepyeni bir tarih yazacağım
Gel!


Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Gidebilirsin

Madem ki içinde o ateş söndü
Bir daha yakmadan gidebilirsin
Aklımda kalmasın bu son bakışlar
Yüzüme bakmadan gidebilirsin

Yıllardır verdiğin kederi görme
Üstüme yıktığın kaderi görme
Ömrümden çaldığın günleri görme
Beni de görmeden gidebilirsin

Sen düşün yaranı kimler saracak
Sen düşün gönlünü kim avutacak
Bir an önce kaybol oldu olacak
Bir veda etmeden gidebilirsin

Demek ben suçluyum bir tek sen haklı
Ben zalim bir düşman sense zavallı
En güzeli alıp beni asmalı
Beni affetmeden gidebilirsin

Zorlama kendini veda etmeye
Zorlama gözünden yaşlar dökmeye
Mecbur da değilsin birşey demeye
Hiç bir şey demeden gidebilirsin....

Ah



met Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Gidenlerden Kalanlara

Ne şarkılar yazdık- biz ne şiirler
Hiç kimse sevmeden ölmesin diye
Ne ağıtlar yaktık ne çok türküler
İçimizde umut bitmesin diye

Kağıt yürek oldu kalem sevgili
Yaşadık sevdaya barışa deli
Uzattık düşmana-dosta bu eli
Çocuklar savaşı görmesin diye

Taş mıdır- kaya mı gönül kapınız
Gün gelir yıkılır saltanatınız
Biz ne canlar verdik-siz ne yaptınız
Analar gözyaşı dökmesin diye
Çocuklar boynunu bükmesin diye...


Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Göçebe Ruhlum

Aramıza Toros dağlarını koydun da ne oldu?
Değdi mi inadına bu hasret kaçağım
Yılları bir kör duvar gibi önüme
Yolları prangalar gibi ömrüme
Ve sensizliği nikahlar gibi kalbime
Gidişinin üstünden
Kaç mevsimi gelin ettim
Gel gör ki
Yine de susturamadım hıçkırıklarını umutlarımın
Dönüp dönüp bıraktığın bir beyaz mendile
Sarılışım ondan
Ve ardından serseri yıldızlar gibi
Seni şehir şehir arayışım ondan


Duydum ki
Gözlerini yağmurlu bir gecede Malatya'da bırakmışsın
Ellerini Konya'da Mevlana Türbesinde bulmuşlar
Saçlarını bir deli rüzgar almış
Akdeniz'in tuzlu sularında götürmüş
Ayak izlerin hala Assos'un kumlarında
Ve dudakların hala ağlamaklı
Ankara'nın o en soğuk taş duvarlarında
Bursa'nın yeşilinde güneşin
Erzurum'un karlarında ateşin
İzmir'in imbatlarında en ıslak bakışın kalmış
Görüyorsun işte
Bana yine seni toplamak düşüyor
Beni de sokaklardan sokaklara çarpmak
Oysa yüreğim bu ağustos sıcağında
Sensizlikten buz kesmiş
Yuvasız kuşlar gibi üşüyor


Hani derler ya
'Diyarbakır, Diyarbakır olalı
Böylesine zulüm görmedi
İnan ki göçebe ruhlum inan ki
Bu şairinde
Anasından doğdu doğalı
Böylesine acı çekmedi
Şimdi soruyorum sana
Bir sabah
Gebe bırakıp gitmeseydin umutlarımı
Ben böylesine hayaller doğurur muydum?
İstanbul'un bu en köhne sokaklarından
Ardahan'ın en ıssız dağ köylerine
Böylesine acı
Böylesine zehir
Böylesine asi
Şarkılar haykırır mıydım?

Biliyorum
Yetmedi sana bu sevda
Yetmedi sana bu aşk
Sana gelen tüm trenleri kaçırdım
Sana giden bütün otobüsleri
Acılar istasyonunda biletsizim şimdi
Çıkışım yok, dönüşüm yasak
İstesem de gelemem artık
Uzakların en uzağında
Sonsuzluğun sonundasın
Sen de bekleme beni
Hadi durma
Yeni ülkeler bul kendine,yepyeni adresler
Mesela Katmandu
Mesela Hindistan
Mesela Tibet
Orda da yeni aşıklar bul kendine
Onlarda benim gibi
Önce şair
Sonrada doğduğuna pişman et

Oysa yıllardır
Kutsal bir emanet gibi sakladım aşkını
Ve seni bekledim
Her sabah terkedilmiş istasyonlarda
Hiçbir sevgili
Böylesine kanatmadı gözlerimi
Hiçbir sevgili
Böylesine sökmedi yüreğimi
Rüzğar bile dokunsa ağlarım şimdi
Bak hala parmak izin duruyor avuçlarımda
Ve her gün aynı soru dudaklarımda
Sana böyle yanmaktan
Seni böyle sevmektense
Dağ başlarında taş mı olaydım söyle?
Ah benim göçebe ruhlum
Ah benim kaçağım
Ah benim bağrıma saplanmış esmer bıçağım.




Ahmet Selçuk İlkan

 

[kaptan-8]

Gönlüm Kralıki

gönlüm kiralık üç oda bir hol
herkese yeter hemde bol bol
şehrin en güzel yeridir güzelliği eşsiz
yalnız bir şartım var o da onlara haktır
şimdiden söyleyeyim kızlzr
çıkış yasaktır



Ahmet Selçuk İlkan​

 

[kaptan-8]

Gör

Seninde gözlerin ıslanır bir gün
Hele bir ümidin kırılsın da gör
Ne yaşama arzun ne aşkın kalır
Kurduğun hayaller yıkılsın da gör

Dumansız bir yangın başlar o anda
Amansız bir deprem kopar o anda
Yıkılır kalırsın bir dağ olsan da
Hele bir sevdiğin terketsin de gör

Bu koca dünyayı yakasın gelir
Eski resimleri yırtasın gelir
Bütün aynaları kırasın gelir
Sırtına bir hançer vurulsun da gör


Ahmet Selçuk İlkan