Join us now to get access to all our features. Once registered and logged in, you will be able to create topics, post replies to existing threads, give reputation to your fellow members, get your own private messenger, and so, so much more. It's also quick and totally free, so what are you waiting for?
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Large Munsterlander anavatanı Almanya olan çok amaçlı bir ırktır.Large Munsterlander'in nasıl ortaya çıktığı hakkında bir çok teori vardır ancak bunların en elle tutulur olanı bu ırkın atasının Alman Uzuntüylüsü(Deutsch Langhaar) olduğudur.
Geçtiğimiz yüzyıl avcılar ve av köpeği yetiştiricileri, secerelendirme ve standartlara uyma konusunda av köpeklerine çok fazla titizlik gösterir oldular. Alman Uzuntüylüsünün standart rengi kahverengi-beyaz olarak kabul edilmiş ancak bazı yavruların siyah -beyaz doğması engellenememiş ve bu yavrular standart dışı olduğundan secerelendirilmemiştir. Renklerinden dolayı standart dışı olan bu siyah ve beyaz köpekler damızlık olarakta kullanılmamış ve dağıtılmışlardır. Sadece renklerinden dolayı Alman Uzuntüylüsü olarak kabul görmeyen bu köpekler avcılığa ve çantayı doldurmaya önem veren mihmandarlar ve av rezervi sahipleri tarafından çok beğenildirler çünkü onlar için köpek iyi av yaptığı sürece renkler ikinci planda kalıyordu.
En iyi siyah beyazlar birbirleriyle çiftleştirildiler ve tabiki zaman içerisinde bu köpeklerin sahipleri bir kulüp kurarak köpeklerinin secerelendirilmesini istediler. ilk secere defteri ve kulüp 1919 yılında Kuzey Batı Almanya'nın Munsterland bölgesinde kuruldu. Ve bu çok amaçlı Alman ırkı ''Gross(large)-munsterlander'' yani büyük munsterlander olarak isimlendirildi.
II. Dünya savaşının sonunda bu ırkın sayısında çok fazla düşüş oldu ancak Herr Egon Vornholt adlı bir avcı ve köpek yetiştiricisinin ısrarlı çalışmaları sonucu tekrar bir gen havuzu hazırlanıp ırkın sayısı arttırıldı.Bu gen havuzunda tabiki tekrar olarak Alman Uzuntüylülerinden faydalanıldı.Bu yüzden ikinci nesil Large munsterlanderlerin secerelerinde ''DL'' Deutsh Langhaar(Alman Uzuntüylüsü) ibaresi kullanılır.
Large Munsterlander son derece zeki,çalışkan her hava şartına uyumlu,kolay eğitilebilir,cesaretli ve fermalı bir ırktır.Dış görünümü itibariyle pek alımlı olmasada çalışmasıyla kendini merada kanıtlar. Yetişmiş erkekler 35-40 kg ve 40 cm yüksekliğinde dişiler ise 33-38 kg ve 33-38 cm yüksekliğindedirler.Large munsterlander'in aynı ismi taşıyan Small Munterlander ile hiç bir yakın akrabalığı yoktur.Sadece coğrafi bölgeden dolayı bir isim benzerliği vardır. Ülkemizde meraklıları tarafından çok nadir olarak beslenir.
Alman orijinli çok amaçlı bir ırktır.İlk pudelpointer yavrusu 1881 yılında bir ingiliz pointer ve av pudelinin çiftleşmesiyle ortaya çıkmıştır.Tell adındaki ingiliz puanter erkek damızlığın sahibi Kaizer III. Frederick ve Molly adındaki av pudeli dişinin sahibi Almanya'da av köpekleri üstüne yaptığı çalışmalarla haklı bir üne kavuşmuş olan Hegewald 'dır.Bu ırkın ortaya çıkartılmasındaki amaç birbirleriyle çaprazlanan İngiliz puanteri ve pudelin en iyi özelliklerini tek bir köpekte toplayabilmekti.
Bu özellikler;İngiliz puanterinin sürati,ava karşı hiç bitmeyen hırsı,stili,keskin koku kabiliyeti ve fermadaki sabırı, pudelin ise dünyaca ünlü zekası,suya olan sevgisi,tüy yapısı ve kolay eğitilebilirliğiydi.Bu düşünceler doğrultusunda ortaya çıkan bu ırk gerçektende kendinden beklenileni verdi.Ülkemizde olmasada Amerika ve Avrupa ülkelerinde meralarda gözüken bu ırk ne yazık ki ülkemizde Kurszhaar ve Drahthaarın gölgesinde kalmıştır.Pudelpointer son derece kolay egitilebilen, zeki ve iyi bir çok amaçlı av köpeğidir
Anavatanı İtalya olan bu ırk fermalı av köpekleri içerisinde en iri olanıdır. İtalyanların kendilerine ait 2 fermalı av köpeği ırkından biridir, diğeri ise kuzeni olan Bracco İtaliano yani İtalyan Brakı'dır. İtalya'da daha çok spinone olarak bilinse de İtalya dışında İtalyan Griffonu olarak adlandırılır. Kökeni eskilere dayanan Spinone'nin orijini tam olarak bilinmemekle beraber kimilerine göre atası, şu anda kayıp bir ırk olan İspanyol puanteridir kimilerine göre ise de eski Rus setterleridir. İtalya dışına nadiren çıkan bu ırk hakkında sadece 3 kitap yazılmıştır ve bu kitapların hiçbirisi başka dillere çevirilmemiştir.
Spinone tıpkı Alman Kısa tüylüsü(kurzhaar), Drahthaar ve Griffon gibi çok amaçlı bir ırk olarak kabul edilmiştir. Spinoneler av köpeği ırkları arasında ki en sık yapılı tüy karakteriyle en çetin çalılık ve dikenlik arazilerde bile rahat çalışabilen köpeklerdir. İtalyan partizanları II. Dünya savaşı esnasında dağılmış Alman askerlerinin yerini bulabilmek için iz takibinde Spinoneleri kullanmışlardır. Tek marka ve standart ayakkabı boyası kullanan Alman askerlerinin bot boyası kokusunu İtalyan askerlerininkinden ayıran Spinoneler bu sayede bir çok zafere ön ayak olmuşlardır.
Ağır, antal ve yerden kokulu bir köpektir.Yumuşak başlı, kolay eğitilebilir bir yapıya sahiptir. Son derece iyi bir yüzücü ve iç güdüsel aportçudur. Erişkin erkekler 48-55 cm yüksekliğnde ve 45-55 kg ağırlığında dişiler ise bu ölçülerden biraz daha alçak ve az kilolu olurlar. Irkın standart renkleri ; sarı-beyaz, portakal - beyaz - kahve - beyaz ve bu tonların düz rengidir. Tri color ve herhangi bir siyahlık standart dışıdır. Spinonelere insan gibi bakan köpekte denir,böyle adlandırılmalarının sebebi çok cana yakın ve insanlara bağlı bir köpek olmasıdır. Diğer pek çok ırk gibi neyazık ki Spinonelere de ülkemiz meralarında raslanılmamaktadır.
Alman kökenli bir ırktır.Alman av köpeği yetiştiricileri Weimaraneri 19. Yüzyıl Almanya'sında ormancıların ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla ürettiler.Predatörlere karşı çok agresif bir yapısı olan Weimaraner bu yırtıcıların avında çok başarılıydı.
Predatör mücadelesi yanında kuş avında da iyi olduğu farkedilen ırkın , fermalı ve kuş avına müsait köpeklerin damızlık seçilmesiyle bu yeteneğinin daha da geliştirilmesine ağırlık verildi.Weimaraner ağır çalışan,yerden kokulu sağlam ve dayanıklı bir köpektir.
Kurşuni gümüş rengiyle 'gümüş hayalet ' olarakta anılır.Avrupa'da özellikle Almanya'da popüler olan ırk dış görünüşününde güzelliğiyle meralardan çok show ringlerinde görünür olmuştur.İnsanla uyumlu çalışabilen,kolay eğitilebilir bir av köpeğidir.Weimaraner bir çok Alman Av köpeği otoritesinin kabul etmemesine rağmen AKC( American Kennel Club) tarafından 'Versatile breed' yani çok amaçlı ırk olarak kabul edilmiştir.
Anavatanı Fransa olan Basset Hound hepimizin yakından tanıdığı gibi kulakları yerleri süpüren,kısa bacaklı ve uzun gövdeli ve oldukça medyatik bir ırktır.Basset Fransızca'da yere yakın anlamına gelir.
Basset Hound'lar Bloodhound'ların yakından akrabalarıdırlarBasset Hound esas olarak bir tavşan ve tilki köpeğidir ve boyunun kısalığı sık çalılık arazide ve in içlerinde rahat çalışmasını sağlar.Ağır kanlı gibi gözüken bir yapısı da olsa en ufak bir yaban hayvanı kokusu aldığında bir anda vücudundan beklenilmeyecek bir çeviklikle koşmaya ve iz takibine başlar.Günümüz de Basset Hound'lar grup köpeği olarak halen avda kullanılmaktadırlar .Kısa tüy yapısı, foxhound rengi yani geleneksel ''Hound -Colour'' denilen siyah-beyaz ve kızıl renklerdedir,ancak sarı ve açık kahve renkli olanlarına da rastlanır.
Bassethoundlar aile ve ev yapısına kolay uyum sağlayabilen yumuşak karakterli köpeklerdir.Bir Bassetiniz varsa köpeğinizin kulak temizliğine önem vermelisiniz zira uzun kulakları yüzünden hava almayan iç kulakta sık sık mantar belirtileri görünür.Herhalde bir gün avda bir tilkinin yada tavşanın arkasından bir Basset geldiğini görsem bu beni çok şaşırtırdı.Basset Houndlar diğer pek çok ırk gibi ülkemiz meralarında gözükmezler ancak evlerde karizmatik dış görünümlerinden dolayı son derece popülerdirler.
Anavatanı İngiltere olan bu ırkın günümüzde en fazla popüler olduğu yer Amerika Birleşik Devletleridir. Bloodhound un geçmişi 14. Yüzyıla kadar uzanır.Köpeğin ataları tam olarak bilkinmemektedir.İngiltere'de esas olarak domuz ve geyik avında kullanılan Bloodhounlar domuz ve geyik popülasyonundaki azalmalar ve tilki ve tavşan avının daha revaçta olmasıyla anavatanlarındaki popüleritelerini kaybetmişlerdir.
Ancak Amerikada bu ırk son derece popülerdir ve ayı avından pumaya kadar bir çok avda kullanılırlar.Blodhound un adına aldanıp sakın kan takip köpeği olduğunu düşünmeyin .Bloodhound ''hound of pure blood '' demektir,yani saf kan köpek.Bloodhound daha çok soğuk iz denilen eski izlerde üstün başarı gösteren köpeklerdir.Bloodhound tüm av köpeği ırkları arasında en keskin buruna sahip köpektir.
Açık kahve ,siyah-kahve gibi renk versiyonları olan bloodhound un üzerine 2 boy büyük gelen bir dersi vardır.Kafasını koku sürmek amacıyla aşşağı eğdiğinde bu deri yüzüne toplanır hatta gözlerini kısmen kapatarak köpeği sadece burnunu kullanmaya zorlar.Gelişkin bir köpek yaklaşık 45 kg ve 50 cm yüksekliğindedir.Bloodhoundlar iz sürerken ses vermezler.Ülkemizde meralarında gözükmeyen bir köpektir.
İngiliz Foxhound 'un anavatanı İngiltere'dir.Geçmişine bakıldığında 1600 lü yıllara kadar gidilebilir.O yıllarda ''Stag'' denilen bir tür geyiğin avı çok popülerdi ve bu avda Foxhound benzeri , sürü halinde çalışan köpekler kullanılıyordu.Stag denilen bu geyiğin azalmasıyla soylu aristokratlar arasında çok popüler olan bu tarz avda geyik yerine tilkiler avlanılmaya başlandı.Bu avda kullandıkları köpekler arasından en hızlı,en dayanıklı ,kokusu en kuvvetli ve sesi en yüksek olan köpekleri seçen soylular zaman içerisinde günümüzün Foxhound'unu yarattılar.
Fox hound adından da anlaşılabilceği gibi tam bir tilki köpeğidir,merada zekasıyla ünlü tilki ile sonunda genellikle tilkinin mat olduğu bir satrancı oynar.Tilkinin zekasına karşı kendi zekasını,süratini ve burnunu kullanır.Foxhound'lar grup köpekleridir ve tek başlarına tam randımanlı av kovamazlar.Yakın akrabası olan Amerikan foxhound 'u ile arasında ki tek fark Amerikan Foxhound'unun daha iri yapılı olmasıdır.
Foxhound'lar beyazdan siyaha ve siyah -beyaz -açık kahve kopoy rengi olan geleneksel renklerine kadar her renkte olabilirler.Foxhoundlar, erişkinleri ortalama 50 -55 cm yüksekliğinde 30-35 kg ağırlığında kısa ve yumuşak tüylü,insana yakın ama sürü şefi olan alfa ırkdaşına daha yakın,ev içerisinde beslemeye pek müsait olmayan çok hareketli köpeklerdir.Ülkemizde bulunmamakta ve meralarda kullanılmamaktadır.
Anavatanı İngilteredir.12. yy ın ortalarına kadar Harrierlara ait kayıtlara raslanılmaktadır.Beagle a çok benzer hatta beaglenin irisi bile demek mümkündür.İngilterede daha çok at üstünde Terrier-men denilen avcılarla at üstünde yapılan tilki ve tavşan avlarında kullanılırlar.Grup olarak avlanmaktan hoşlanırlar .Coonhound,bassethound yada alman av terieri gibi tek başlarına av kovabilen bir ırk değildir.Bir harrierdan tek olarak randıman alınamaz.Kovarken ses verirler.3 renk,siyah beyaz açıkkahve,ve 2 renk versiyonları vardır.Ortaboyda sağlam yapılı ve enerjik köpeklerdir.
Anavatanı İngiltere olan Beagle kokuyla kovan av köpeği ırkları arasında en küçük vücut yapısına sahip ve en popüler olan ırktır.Beagle tam bir tavşan ve tilki avcısıdır ve diğer avlarda fazla randıman vermez.
Tam olarak kökeni bilinmemekle birlikte atalarının Yunanistan ve Fransa'dan geldiği sanılmaktadır.Beagle' ın tarihi araştırıldığında ancak 19. Yüzyılın ortalarına kadar geri gidilmektedir ama 14. yüzyılda Beagle' a benzer ırktaki köpeklerin kullanıldığı tavşan avları resmedilmiştir.Beagle ismi küçük anlamına gelen ''begele'' ve ''beag'' dan gelmektedir.Beagle, en popüler olduğu konu olan tavşan avıcılığı ile Queen Elizabeth'in favorisi olmuştur.Beagle bir ''grup'' av köpeğidir ve tek başına kovmaktansa grupla kovmayı tercih eder,ayrıca Beagle kokuyla kovan av köpekleri arasında en hassas buruna sahip köpeklerden biridir.
Beagle 1873 yılında British Kennel Club tarafından kabul edilmiş ve 1888 yılında ilk ulusal Beagle kulübü Amerika'da kurulmuştur.
Ne yazık ki Beagle ufak olması ve insana yakın , sıcak karakteri ile tıbbi araştırmalarda en fazla kullanılan köpek haline gelmiştir.
Beagle'lar kısa tüylü kovucu av köpekleridir.Tüy renkleri siyah,beyaz ve açık kahvenin kombinasyonlarıdır.Beagle'nin küçük ve büyük olmak üzere 2 türü vardır.Genellikle ingiltere'de olan türler daha küçük yapılı Amerika'da olan türler daha iri yapılıdırlar,ancak önemli olan nokta iri bir Beagle'nin çok benzeri olan Harrier'larla karıştırılmaması gerektiğidir.
Ortalama olarak erişkin bir Beagle'nin yüksekliği25-35 cm ve ağırlığı 10-15 kg' dır.Çok sıcak kanlı insana yakın ve ev içerisinde bakılmaya müsait köpeklerdir.Ülkemizde iyi bilinmekle birlikte meralarda hemen hemen hiç raslanılmamakta daha çok avla alakası olmayan insanlar tarafından sadece popüler olduğu için beslenilmektedirler.
Coonhound Amerika Birleşik devletleri kökenli ender ırklardan biridir.Amerika'da kovma avlarında en fazla kullanılan köpektir.Grup olarak kovabildiği gibi tek başına da kovabilir.Coonhound'un bu kadar popüler olmasında ki en önemli 2 sebep bu köpeğin hem gündüz hemde gece iz takibi yapabilmesi ve treeing denilen, kovulan avı sıkıştırıp ağaca çıkartan bir stili olmasıdır.Ağaca kaçan av altında köpek olduğu için kaçamamakta , avcı için çok kolay bir hedef teşkil etmekte ve avlanılmaktadır.Coonhound'un black-tan,blue thick,redbone,ingiliz,walker ve plott olmak üzere 6 çeşidi vardır.Bu farklı isimler köpeğin tüy yapısından kaynaklanmaktadır.
Coonhound'un Amerika'da sıklıkla kullanıldığı avlar ,ayı,cougar(puma),rakun,yaban domuzu,vaşak,tilki,oposum,geyik ve tilki avlarıdır.Coonhound kovma esnasında ki verdiği ses kalitesiyle de çok sevilen bir köpektir.Yüksek kokulu,zeki,sert ve yorulmaz bir köpek olan Coonhound'un Amerika'nın bazı eyaletlerinde yüksek ödüllü kovma yarışmaları yapılmakta ve büyük bahisler dönmektedir.
Bu ırk ev de beslemeye kesinlikle uygun bir ırk değildir zira avcılar için çok önemli olan ses kalitesi komşularınızla sizi er veya geç mutlaka birbirinize düşürecektir.Coonhound ülkemizde pek bilinmemekte ve avlarda kullanılmamaktadır.
Borzoi,Rusya kökenli tazı ırkları arasında en soylu sınıfa sokulan , dış görünüşüyle de son derece alımlı olan bir köpektir. Borzoi'ler Rusya'da soylular tarafından kurt avında kullanılırlardı bu sebeple diğer bir adı da Rus kurt tazısıdır.
Borzoi'nin ilk ırk standartları 1650 yılında yazıya dökülmüştür.Irkın devamını sağlayan kişi olan Rusya Grand Dükü Czar Nicholas 1873 yılında ilk Borzoi Kulübünü kurmuştur.Irkın ataları Saluki'ler ve yerel Rus tazılarıdır.1917 yılında ki Rus devriminden sonra Borzoi'ler Avrupa ve Amerika'da da görülmeye başlamıştır.
Borzoi dış görünümü itibariyle çok kırılgan ve nazik görünsede gerçekte çok dayanıklı bir ırktır.İpeksi ve dalgalı bir tüy yapısı vardır.Tricolorda dahil olmaz üzere çok çeşitli renklerde olabilir.Erişkin bir Borzoi 65-70 cm yüksekiliğinde ve 40-50 kg ağırlığındadır
Borzoi'ler büyüklükleri dolayısı ile ev içerisinde bakıma uygun köpekler değillerdir ,ayrıca sessiz yapıları itibariyle bekçilik de yapamazlar.Bir Borzoi sadece koşmaya ve yakalamaya yarar.Borzoiler'le yapılan çayır kurdu(coyote) avı son yıllarda Amerika'da popüler bir hal almıştır. Ülkemizde bu ırka raslanılmamaktadır
Saluki varolan en eski görüntüyle kovan av tazılarından biridir. Asur, Sümer ve Eski Mısır tapınaklarında sıklıkla Saluki resimlerine raslanmaktadır. Saluki yaklaşık olarak 7000 yıldır hiç bir değişim göstermeden günümüze gelmiş tek tazı ırkıdır. Sıcağa son derece dayanıklı olan Salukiler günümüzde tavşan avında kullanılırlar ancak çok eski yıllarda Salukilerin, gazel, çakal, tilki, yabani eşek ve hatta toy avında kullanıldıklarına dair bilgilere rastlanılmaktadır.
Salukinin avlanma stili avı kovalama, yıkma ve öldürdüğü avı aport etmektir (taşıyabileceği ağırlıkta ise). Salukiler , tazılar arasında çok amaçlı diyebileceğimiz tek ırktır. Eski yıllarda, 2000-3000 yıl boyunca Orta-Doğu'da yaşayan Bedeviler tarafından yetiştirilen Salukilerin bu denli popüler olmasında ki tek neden Salukinin tencereyi her ne bulursa bulsun doldurmaktaki yeteneğiydi.
Hepimizin bildiği gibi İslam dininde köpek pis bir hayvan olarak bilinir ancak Salukiler her zaman bu yaklaşımın dışında tutulmuşlar ve Bedeviler tarafından çocuklarına Allah tarafından hediye edilmiş bir varlık olarak kabul edilmişlerdir. Bedevi inanışlarına göre bir Saluki asla satılmaz sadece hediye edilir. Salukinin tarihsel olarak bir orijini yoktur. Dağılımı ve bulunduğu bölgeler Kuzeyde İran, Irak ve Türkiye, Güneyde ise Arap Yarımadası, Mısır ve Kuzey Afrika'ya kadar olan bölgelerdir.
Saluki dış görünüş itibariyle tam bir atlettir. Saatte 35-40 mil süratle ve bu sürati 5-6 dakika hiç yitirmemeksizin koşabilirler. Bu Salukiyi dünyanın en dayanıklı maratoncusu yapar. Salukinin bu kadar iyi bir avcı olmasında hem bu sürati korumasının hemde 4 ayak süspansiyonu denilen bir özelliğe sahip olmasınında etkisi vardır. Saluki koşarken 4 ayağınıda yerden keserek uzun sıçrayışlar yapabilir.
Erkekler 50-60 cm yüksekliğindedirler, dişilerse erkeklerden biraz daha kısadırlar. Tüy yapısı yumuşak ve ipeksidir. Belirli bir tüy rengi standartı yoktur, her renk kabul edilir. Kafalarının ortasındaki beyaz leke ırkın yaratıcısı olan Bedeviler tarafından ''Allahın Öpücüğü'', sırtlarındaki beyaz leke ise ''Allahın Parmak İzi'' olarak adlandırılır. Kısaca Salukiler son derece özel, hızlı ve tam anlamıyla bir av tazısıdırlar. Ne mutlu ki çok bilinmemekle beraber meraklıları tarafından saf kan Salukiler ülkemiz meralarında halen kullanılmaktadır.
Greyhoundlar varolan en eski görüntüyle kovan tazı ırklarından biridir.Eski Mısır'da sahibiyle beraber gömülmüş,mumyalanmış Greyhound izlerine raslanmıştır. Greyhoundlar o yıllarda tıpkı Saluki ve Sloughi(eski bir tazı ırkı) gibi avda en fazla kullanılan ırklardı,bunu Eski Mısır mezar süslerinden ve yazıtlarından anlayabiliriz.
Greyhound görüntüyle kovan tazı ırkları arasında en hızlı olanıdır.
Bir greyhound saatte 80-90 km yapabilir ve bu hızını 1.5 km muhafaza edebilir. Asırlar süren bir zaman periodu içerisinde en iyi köpeklerin seçimi ırka tam bir atlet görünümü vermiştir. Greyhound ufak, uzun ve sivri kafa yapısıyla, uzun boynu ve ''gül'' tabir edilen kulaklarıyla inanılmaz bir aerodinamik yapıya sahiptir. Greyhound görünüm itibariyle rüzgar direncine göre adeta Tanrı tarafından dizayn edilmiştir. Greyhound 11 ve 14. Yüzyıllar arasında İngiltere'de bir soyluluk göstergesi olarak kabul edilmişti ve normal halktan bir insanın greyhound beslemesinin cezası idamdı.
Greyhoundlar günümüzde Avrupa ve Amerika'da çok popüler olan köpek yarışlarının vazgeçilmezleridirler ve halen av da kullanılırlar. Greyhound isminin köpeğin tüy renginin gri olmasından kaynaklandığı sanılmaktadır, ancak rengi gri olmayan Greyhound'lara da sıklıkla raslanmaktadır. Greyhound hızlı olmasının yanında Afgan tazısının tersine çok da zeki bir köpektir.
Greyhound köpek ırkları arasında en temiz ve titiz olanıdır.Greyhound vücudunun pis olmasından ve kokmasından çok rahatsız olur. Greyhound'un tüy yapısı kısa ve yumuşaktır. 1700 lü yıllarda Greyhound'ların Bulldog'larla çiftleştirilmesiyle (mantığının ne olduğunu bilemiyorum ancak bilgi doğrudur) çok geniş bir renk yelpazeleri olmuştur. Erişkin bir erkek greyhound 60-65 cm yüksekliğinde ve 35-40 kg ağırlığındadır. Bu ırk ülkemizde av köpeği olarak kullanılmamaktadır
Munis, sevecen ve itaatkar köpekler. Sahiplerinin sözünden çıkmıyor, efendilikleri ile biliniyorlar. Ama ortak bir dertleri var: Sanki tam ortadan ikiye bölünmüş gibi duran, çirkin mi çirkin burunları. Bu yüzden de onlara "çatalburun" deniyor.
Bu kusurları aynı zamanda en büyük avantajları. Bu sayede sanki iki burunları varmış gibi daha iyi koku alıyorlar, çirkinlikleri onları diğer bütün köpeklerden üstün kılıyor.
Çocuklarla İlişkileri
İncelenen bireylerin genelinde ev halkının dışındaki insanlarla da ve özellikle çocuklarla hemen samimi tavırlar geliştirdikleri gözlemlenmiştir. Çocuklarla oynamayı sevmeleri bu ırkın hasta çocuklarla ilgili rehabilitasyon kapsamında kullanılabileceğini göstermektedir. Dişi ve erkeklerin geneline bakıldığında %90'ının üzerinde çocuklarla iyi ilişkiler kurdukları belirlenmiştir.
Ev Bekçiliği
Çatalburun ırkında genel olarak ev bekçiliğinin olmadığı belirlenmiştir. Erkeklerin %37.83'ü, dişilerin ise % 36'sında ev bekçiliği görülmüştür. Özellikle geceleri, yabancılara karşı daha duyarlı davrandıkları ve havladıkları görülmüştür.
Saldırganlık
İncelenen bireylerin genelinde, saldırgan eğilimler olmadığı gözlemlenmiştir. 62 bireyin tamamı değerlendirildiğinde % 93,94 oranında saldırganlık olmadığı, %6,06 ise saldırgan eğilimler görülmüştür. Saldırganlık kalıtsal bir özellik olmakla birlikte yetiştirme tarzı da önemlidir.
Koku Takibi
Koku takibi Tarsus çatalburun av köpeği ırkı tarafından hem yerden hemde havadan yapılabilmektedir. Dişi ve erkek bireylerin havadan koku takibi yapma oranı %79,24'dür.Yerden koku takibi ise toplam % 95,29'dur. Bireylerin tamamında hem yerden hem havadan koku takibi %70 oranındadır.
Ferma Özelliği
Ferma av köpeklerinin geçerliliğinde en önemli faktörlerden biridir. Avın yerini bulup belirleyerek avı ürkütmeden ama avcıyı da haberdar edecek şekilde köpeğin yaptığı harekete denir. Ferma Tarsus çatalburun köpeklerince iki şekilde yapılmaktadır. Erkaklarin %89,18'i donarak ferma yapmakta, %86,48'i ayak kaldırarak ferma yapmaktadır. Hem ayak kaldırarak hemde donarak ferma yapan erkek sayısı %75,67'dir. Dişilerde ferma hareketi ise %88!inde donarak, %80'inde ayak kaldırarak yapılmaktadır. Dişilerin her iki ferma şeklini gösterme oranı ise %68'dir. Hem dişi hem erkek bireylerin tamamı her iki ferma şeklinden birini mutlaka yapmaktadır.
Deri Esnekliği
Deri esnekliği Tarsus çatalburun av köpekleri için karakteristik bir özellik sayılabilir. Deri, vücut üzerine tam oturmuyormuş gibi görünmesine rağmen elle tutulduğunda çok esnek yapıda olduğu görülür. İncelemeler sonucunda, erkeklerde %91,89 oranında elle çekildiğinde esneme yapan deri özelliği görülmüştür. Erkeklerin %5,40'ının normal, %2,70'nin derisinin ise gözle görülür şekilde döküm yaptığı belirlenmiştir. Dişi bireylerin %88'i esnek deri yapısında, %12'sinin ise normal deri yapısında olduğu belirlenmiştir.
Çene Yapısı
Dişilerin tamamında çene durumu makas tipi olarak belirlenmiştir. Yani üst çene, alt çeneye kenetlenmiş yapıdadır. Erkeklerin ise %94,59'u makas konumlu, %5,41 oranında ise alt çenenin kısa konumlu, yani alttan meyilli çene yapısında olduğu belirlenmiştir.
Üst dudak yapılarının, erkeklerde %16,22 oranında ayrık, %83,78 oranında normal; fakat burun deliklerinin aralıklı olduğu bulunmuştur. Dişilerde ise %4 oranında ayrık, %6 oranında normal; fakat burun deliklerinin aralıklı olduğu belirlenmiştir.
Göz ve Burun Rengi
Dişiler ve erkeklerin geneli alındığında göz renginin bal sarısı, burun renginin ise kahverengi olduğu tespit edilmiştir. İstisnai olarak az oranda ise göz rengi; kahverengi ve siyah, burun rengi ise ten rengi olarak görülmüştür. Tüy rengi siyah olan bireylerde burun ve göz renginin de siyah olduğu belirlenmiştir.
Tüy Özellikleri
Renk yoğunluğu olarak erkeklerde kahve-beyaz, dişilerde kahve-beyaz ve düz kahverengi belirgin özellik olarak görülmüştür.
Tüy özellikleri açısından erkek ve dişi biraylerin büyük çoğunluğunun ince tüylü belirlenmiştir.
İnternet sitemizden en verimli şekilde faydalanabilmeniz ve kullanıcı deneyiminizi geliştirebilmek için Cookie kullanıyoruz. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımını kabul ettiğinizi varsayacağız
